Helen Keller, kör ve sağırdı evet, ama aynı zamanda iyi bir yazar ve aktivistti. Bir gece, dostlarıyla bir evin salonunda oturuyordu ve radyodan, New York Filarmoni Orkestrası'nın seslendirdiği Beethoven'ın 9. senfonisini dinliyordu insanlar. Birisi önerdi, hoparlörün kılıfı açıldı, Helen Keller eliyle müziği hissetti. Hayatında ilk kez. Ve oturdu, 2 Şubat 1924 tarihli şu muhteşem mektubu yazdı New York Filarmoni'ye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder